Kijk, daar fietst hij door de stad

een krat hangt aan zijn stuur

de ochtend is nog onderweg 

de Bavo slaat zijn uur

dit uur gaat niet verloren

dit alles is gezien

hij fietst en fietst maar door de stad

en het is pas kwart voor tien

zijn pen beschrijft de hofjes 

en de mensen in de stad

hij babbelt hier en babbelt daar

streelt eens een hofjeskat

en met een oerknal schrijft hij 

soms een vers over het heelal

of iets over de liefde 

en erotiek vooral

het leven in de hofjes 

en hun geschiedenis

die voeden die gemeenschapszin 

waar hij zo vol van is

hij fietst maar rondjes door de stad 

die hij op zijn duimpje kent

en die niet zo heel erg groot is 

wanneer je Willem bent

toen had men nog die band 

daar schrijft hij nu maar over 

in zijn Hofjeskrant

wie denkt dat hij er na tien jaar 

wel klaar mee is, die heeft

het mis want twaalfenhalfjaar 

is waar hij nu naar streeft  

verhalen zal hij blijven vinden 

die laten hem niet los 

de hofjes blijven supersexy 

en Willem nog lang de klos 

daar gaat-ie op die grote fiets 

onze Mister Hofjeskrant

met zijn tomeloze energie 

nog lang niet opgebrand

in een hofje bof je maar 

toch hoeft hij er niet in

hij heeft genoeg aan zijn Hofjeskrant 

en die gemeenschapszin

blijf nog lang verhalen schrijven Willem 

en wat vaker een gedicht

zo zet je naast de hofjes 

ook jezelf wat meer in het licht